gimnastyk — m III, DB. a, N. gimnastykkiem; lm M. gimnastykycy, DB. ów 1. «sportowiec uprawiający gimnastykę, wykonujący ćwiczenia gimnastyczne» 2. pot. «nauczyciel gimnastyki» … Słownik języka polskiego
гимнастер — [стар. гимнаст], преобразовано из заимств., возм., из нем. Gymnast или польск. gimnastyk – то же с помощью франц. суффикса eur, возм., для отличия от гимнастика ж. Произв. гимнастёрка, буквально рубашка гимнаста … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ekwilibrysta — m odm. jak ż IV, CMs. ekwilibrystayście; lm M. ekwilibrystayści, DB. ekwilibrystatów «gimnastyk, artysta cyrkowy uprawiający ekwilibrystykę; akrobata» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
gimnastyczka — ż III, CMs. gimnastyczkaczce; lm D. gimnastyczkaczek forma ż. od gimnastyk Kadra gimnastyczek. Międzyszkolne zawody gimnastyczek … Słownik języka polskiego
ekwilibrysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. ekwilibrystayście; lm M. ekwilibrystayści {{/stl 8}}{{stl 7}} artysta cyrkowy uprawiający ekwilibrystykę; gimnastyk, akrobata, linoskoczek <fr. z łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień